ekarakas@stargazete.com
12 Eylül’de yapılacak anayasa değişikliklerine ilişkin referandum 12 Eylül günlerini tekrar tartışma ortamına taşıdı. 12 Eylül 1980’in tartışılması ise kaçınılmaz bir biçimde idam cezalarını ve infazları.
Türkiye’de idam cezası 2002’de kaldırıldı.
Daha öncesinde de belirli bir süre moratoryum uygulandı ve infazlar gerçekleşmedi.
Ancak, idam cezası denen çağdışı, korkunç uygulama onyıllarca bu ülkede uygulandı.
Hakimler idam cezaları verdiler, kalemlerini kırdılar.
Hakimlerin bu idam cezası kararları infaz öncesi TBMM’ye geldi, TBMM’de milletvekilleri parmaklarını kaldırdılar ve infazlar ancak bu parmak kaldırma eylemi sonrası gerçekleştirilebildi.
1961 Yassıada idamlarının siyasi hayatımızda özel bir yeri var.
Üç bizden, üç de sizden diye infaz edilen Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının da.
İdam cezası yani devletin yasal bir biçimde adam öldürmesi korkunç bir ilkellik.
Çağdaş bir hukuk devletinde bu cezayı savunanlar da ilkellerdir.
Siyasal mitinglerde kürsüden ip atanlar da ilkellerin en ilkelleri.
Bu yazımda güncel idam tartışmalarına (!) değil ama biraz daha geçmişe gitmek istiyorum.
Yukarıda değindiğim gibi geçmişte mahkemelerin verdiği idam cezalarının infazı ancak TBMM onaylar ise mümkün olabildi.
TBMM’ye gelen idam cezaları ise ya işari ya da isim okunarak onaylandı.
İşari oylamalarda kimin ne yönde parmak kaldırdığını herhalde bilemiyoruz.
Ancak, isim okunarak gerçekleşen idam cezası onaylamalarında kimin idam cezası doğrultusunda, kimin ise idam cezası aleyhinde oy kullandığını bilmek mümkün.
Bu bilgiler TBMM zabıtlarında mevcut.
Düşünebiliyor musunuz, bir milletvekili, muhtemelen hiç görmediği, tanımadığı bir insanın idam edilmesi için parmak kaldırıyor ve kalkan bu parmakla birisi darağacına gidiyor.
Doğrusu tanımadığı bir kişinin idamı için parmak kaldıran bu milletvekillerinin isim isim kimler olduğunu bilmek isteyebilirim.
İznini almadığım için ismini veremeyeceğim tecrübeli bir siyasetçiden Deniz Geçmiş ve arkadaşlarının idam kararlarının TBMM’den nasıl geçtiği konusunda bilgi aldım.
Yanılmıyorsam ağırlıklı olarak Adalet Partisi grubundan oluşan 273 parmak Deniz Geçmiş ve arkadaşlarının idamı için parmak kaldırmış, Süleyman Demirel bu grubun içinde.
Yine ağırlıklı olarak CHP grubundan 49 kişi ise idamların infaz edilmemesi için parmak kaldırmışlar; İnönü ve Ecevit bu gurubun içindeler.
Yüze yakın parmak ise çekimser kalmış ya da oylamaya katılmamış; idam cezasının infazında çekimser kalmak ne demek ise.
Deniz Geçmiş ve arkadaşlarının, ya da başkalarının idamları için parmak kaldıran bu parmaklar kimlere ait?
Bu insanlarla yan yana gelmek, aynı masayı, aynı havayı bile paylaşmak istemem ama doğrusu kimler olduklarını tek tek merak ediyorum.
12 Eylül’de infaz kararlarının, yanılmıyor isem 44 kişi, sadece beş orgeneralin, başta Kenan Evren Paşa olmak üzere onayıyla gerçekleştiğini de biliyoruz.
Bu isimleri için yasal çerçevede bir şey yapmak mümkün değil.
Ama onlara en büyük cezayı, varsa, vicdanları verecek.
Hayatta olanları için dilerim ki, her gece, rüyalarına idamlarına parmak kaldırdıkları insanların hayalleri girsin.
Çocukları, torunları da babalarını, dedelerini lanetlesinler.
Türkiye’de idam cezası 2002’de kaldırıldı.
Daha öncesinde de belirli bir süre moratoryum uygulandı ve infazlar gerçekleşmedi.
Ancak, idam cezası denen çağdışı, korkunç uygulama onyıllarca bu ülkede uygulandı.
Hakimler idam cezaları verdiler, kalemlerini kırdılar.
Hakimlerin bu idam cezası kararları infaz öncesi TBMM’ye geldi, TBMM’de milletvekilleri parmaklarını kaldırdılar ve infazlar ancak bu parmak kaldırma eylemi sonrası gerçekleştirilebildi.
1961 Yassıada idamlarının siyasi hayatımızda özel bir yeri var.
Üç bizden, üç de sizden diye infaz edilen Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının da.
İdam cezası yani devletin yasal bir biçimde adam öldürmesi korkunç bir ilkellik.
Çağdaş bir hukuk devletinde bu cezayı savunanlar da ilkellerdir.
Siyasal mitinglerde kürsüden ip atanlar da ilkellerin en ilkelleri.
Bu yazımda güncel idam tartışmalarına (!) değil ama biraz daha geçmişe gitmek istiyorum.
Yukarıda değindiğim gibi geçmişte mahkemelerin verdiği idam cezalarının infazı ancak TBMM onaylar ise mümkün olabildi.
TBMM’ye gelen idam cezaları ise ya işari ya da isim okunarak onaylandı.
İşari oylamalarda kimin ne yönde parmak kaldırdığını herhalde bilemiyoruz.
Ancak, isim okunarak gerçekleşen idam cezası onaylamalarında kimin idam cezası doğrultusunda, kimin ise idam cezası aleyhinde oy kullandığını bilmek mümkün.
Bu bilgiler TBMM zabıtlarında mevcut.
Düşünebiliyor musunuz, bir milletvekili, muhtemelen hiç görmediği, tanımadığı bir insanın idam edilmesi için parmak kaldırıyor ve kalkan bu parmakla birisi darağacına gidiyor.
Doğrusu tanımadığı bir kişinin idamı için parmak kaldıran bu milletvekillerinin isim isim kimler olduğunu bilmek isteyebilirim.
İznini almadığım için ismini veremeyeceğim tecrübeli bir siyasetçiden Deniz Geçmiş ve arkadaşlarının idam kararlarının TBMM’den nasıl geçtiği konusunda bilgi aldım.
Yanılmıyorsam ağırlıklı olarak Adalet Partisi grubundan oluşan 273 parmak Deniz Geçmiş ve arkadaşlarının idamı için parmak kaldırmış, Süleyman Demirel bu grubun içinde.
Yine ağırlıklı olarak CHP grubundan 49 kişi ise idamların infaz edilmemesi için parmak kaldırmışlar; İnönü ve Ecevit bu gurubun içindeler.
Yüze yakın parmak ise çekimser kalmış ya da oylamaya katılmamış; idam cezasının infazında çekimser kalmak ne demek ise.
Deniz Geçmiş ve arkadaşlarının, ya da başkalarının idamları için parmak kaldıran bu parmaklar kimlere ait?
Bu insanlarla yan yana gelmek, aynı masayı, aynı havayı bile paylaşmak istemem ama doğrusu kimler olduklarını tek tek merak ediyorum.
12 Eylül’de infaz kararlarının, yanılmıyor isem 44 kişi, sadece beş orgeneralin, başta Kenan Evren Paşa olmak üzere onayıyla gerçekleştiğini de biliyoruz.
Bu isimleri için yasal çerçevede bir şey yapmak mümkün değil.
Ama onlara en büyük cezayı, varsa, vicdanları verecek.
Hayatta olanları için dilerim ki, her gece, rüyalarına idamlarına parmak kaldırdıkları insanların hayalleri girsin.
Çocukları, torunları da babalarını, dedelerini lanetlesinler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder